نام و القاب امام سجاد علیه‌السلام
نام امام سجّاد علیه‌السّلام
امام حسین علیه‌السّلام نام همۀ پسران خود را علی میگذاشتند. به همین دلیل اوّلین پسر خود را علی اکبر، دوّمی را علی اوسط و سوّمی را علی اصغر نامیدند.
پسر اوّل و سوّم ایشان در کربلا به شهادت رسیدند و پسر دوّم[۱] همان امام سجّاد علیه‌السّلام است که پس از شهادت پدر به امامت رسیدند.
[۱] – المعارف، ۲۱۴؛ تاریخ یعقوبی، ۲/ ۲۴۷، تاریخ طبری،۴/ ۲۶۶؛سیر اعلام النبلاء، ۴/۳۲۱
چرا امام حسین علیه‌السّلام نام پسرانشان را علی گذاشتند؟
معاویه می‌خواست نام و یاد و آثار علی(ع) فراموش شود بلکه او با ابزار رسانه‌ای و فرهنگی سعی داشت چهرۀ واقعی حضرت علی(ع) را مخدوش نموده و وی را فردی منفور جلوه دهد. از موضع گیری‌ها و اقدامات عملی امام حسین(ع) در برابر توطئه‌های گستردۀ معاویه، نام‌گذاری پسرانش به اسم “علی “ست.
القاب علیّ بن الحسین علیه‌السّلام
برای علیّ بن الحسین(ع) القاب زیادی ذکر شده است. هریک از آن القاب بیان‌گر فضیلتی از فضایل اخلاقی و معنوی حضرت است. مردم وجود آن بزرگوار را مظهر این صفات دانسته و او را به این القاب یاد می‌کردند.
زین‌العابدین، سیّد السّاجدین و العابدین، سجّاد، زکیّ (پاک و پاکیزه)، امین، ذوالثّفنات (کسی که مواضع سجده‌اش در اثر سجده پینه بسته است)، قدوه الزّاهدین (پیشوای پارسایان)، سیّد المتّقین (سرور پرهیزکاران)، ابن الخیرتین (فرزند دو برگزیده)، زین‌الصّالحین (زیور نیکوکاران)، سیّد المجتهدین (سرور کوشایان) و منار القانتین (چراغ راه فرمانبرداران) از القاب حضرت است. امّا شهرت ایشان به زین العابدین و سجّاد بیش از سایر القاب است.
لقب زین العابدین را اوّلین بار پیامبر(ص) به علیّ بن الحسین داده‌اند. و جز او کسی به این لقب خوانده نشد.
ابن عباس از پیامبر(ص) چنین روایت مى‌کند: چون روز قیامت به پا شود منادى ندا مى‌کند: زین‌العابدین، زینت عبادت آنندگان کجاست؟ گویا مى‌بینم فرزندم علىّ بن الحسین بن على بن ابى طالب، از میان صفوف پیش مى‌آید[۱].
از جابر بن عبدالله انصاری این‌گونه نقل می‌شود: نزد پیامبر نشسته بودم حسین بن‌علی علیهما السلام در دامان پیامبر نشسته بود و آن حضرت با او بازى مى کرد، ناگاه پیامبر(ص) فرمود: اى جابر او داراى فرزندى مى شود که نامش على‌ست، چون روز قیامت شد ندا داده مى‌شود سیّد العابدین، سرور عبادت کنندگان برخیزد در این وقت، آن فرزند به پا مى خیزد. آن فرزند نیز فرزندى خواهد داشت که نامش محمد خواهد بود، پس اگر او را دیدى سلام مرا به او برسان[۲].
و زیادی و طول سجده‌های علیّ بن الحسین(ع ) سبب گردید که آن حضرت را سجّاد و سیّد السّاجدین لقب دهند. امام باقر(ع ) فرمودند: پدرم را سجّاد نامیدند چون هیچ نعمتی را به یاد نمی‌آورد مگر این که با یاد آن نعمت به درگاه خداوند سجده می‌کرد…. و بر اثر فزونی این سجده‌ها آثار سجده بر تمامی مواضع سجود آن حضرت نمایان بود[۳].
[۱] – ععلل الشرایع، ۱/ ۲۶۹٫ امالی، ۳۳۱٫
[۲] – احقاق الحق،۱۲/۱۳- ۱۶٫ البدایه و النهایه ابن کثیر، ۹/ ۱۰۶
[۳] – علل الشرایع، ۱/ ۲۳۳٫ اعلام الوری، ۲۵۶٫
