دعای دوم صحیفه سجادیه در درود بر پیامبر خدا

دعای دوم صحیفه سجادیه در درود بر پیامبر خدا پس از حمد و ثنای خدا

دعای دوم صحیفه سجادیه

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِیدِ فِی الصَّلَاهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنَّ عَلَیْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِیَهِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَهِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِی لَا تَعْجِزُ عَنْ شَیْ‏ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ، وَ لَا یَفُوتُهَا شَیْ‏ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ.

و ستایش از آنِ خداوندی‌ست که نعمت وجود محمّد، پیامبرش را -که درود خدا بر او و بر خاندانش باد- به ما ارزانی داشت و ما را بیش از امّت‌های پیشین و نسل‌های گذشته از نعمت پیامبریِ او بهره‌مند ساخت. به قدرت خود که از هیچ چیز -هرچند بزرگ باشد– به ستوه نمی‌آید و هیچ چیز -هرچند خُرد و ظریف باشد– از دسترس (قدرت)ش بیرون نیست.

فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِیعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ، وَ کَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ.

پس با ما بر همۀ آفریدگان مُهر پایان نهاد. و (بعضی از ) ما را بر منکران گواه گرفت. و به لطف خویش ما را بر امّت‌هایی که اندک بودند، فزونی داد.

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ، وَ نَجِیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَ صَفِیِّکَ مِنْ عِبَادِکَ، إِمَامِ الرَّحْمَهِ، وَ قَائِدِ الْخَیْرِ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَکَهِ

خداوندا پس درود فرست بر محمّد امانت‌دارِ وحیت، اشرف مخلوقاتت، برگزیدۀ تو از میان بندگانت، پیشوای رحمت، جلودار خیر و کلید برکت.

کَمَا نَصَبَ لِأَمْرِکَ نَفْسَهُ.

زیرا او برای انجام فرمان تو خود را به زحمت انداخت.

وَ عَرَّضَ فِیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ.

و به خاطر تو جسمش را در معرض( برخوردهای) زشت و ناخوشایند قرار داد.

وَ کَاشَفَ فِی الدُّعَاءِ إِلَیْکَ حَامَّتَهُ.

و برای دعوت به( یگانه پرستی و اطاعت از) تو، مخالفت با نزدیکانش را علنی نمود.

وَ حَارَبَ فِی رِضَاکَ أُسْرَتَهُ.

و برای خشنودی تو با قبیله‌اش جنگید.

وَ قَطَعَ فِی إِحْیَاءِ دِینِکَ رَحِمَهُ.

و برای احیای دینت از خویشانش دوری گزید.

وَ أَقْصَى الْأَدْنَیْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ.

و بستگان را به علّت انکارشان (از خود) راند.

وَ قَرَّبَ الْأَقْصَیْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَکَ.

و بیگانگان را به سبب پذیرش‌شان(به خود) نزدیک ساخت.

وَ وَالَى فِیکَ الْأَبْعَدِینَ.

و برای تو با دورترین اشخاص دوستی کرد.

وَ عَادَى فِیکَ الْأَقْرَبِینَ.

و برای تو با نزدیک‌ترین افراد دشمنی ورزید.

و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِی تَبْلِیغِ رِسَالَتِکَ.

و برای رساندن پیامت سخت کوشید.

وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِکَ.

و برای دعوت به آئین تو خود را به رنج افکند.

وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِکَ.

و خود را به خیرخواهی برای پذیرندگانِ دعوتت مشغول ساخت.

وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَهِ، وَ مَحَلِّ النَّأْیِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ، إِرَادَهً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِینِکَ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْکُفْرِ بِکَ.

و به دیار غربت مهاجرت کرد به محلّی دور از منزل‌گاهش، و دور از جای رشد و نموّش، دور از زادگاهش و دور از جایی که به آن انس داشت. او با ین کار می‌خواست دین تو را عزیز کند و بر ضدِّ کافرانِ به تو، یاری جوید.

حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِی أَعْدَائِکَ.

تا این که برای او عملی شد هرچه در بارۀ دشمنانت اراده کرده بود.

وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِی أَوْلِیَائِکَ.

و برای او انجام گرفت هر چه در بارۀ دوستانت تدبیر نموده بود.

فَنَهَدَ إِلَیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَ مُتَقَوِّیاً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِکَ.

پس به جنگ با آن‌ها (دشمنانت) برخاست در حالی که با مددِ تو امید به پیروزی داشت و برای غلبه بر ناتوانی خود، با یاری تو نیرو گرفت.

فَغَزَاهُمْ فِی عُقْرِ دِیَارِهِمْ

بعد از آن در دلِ سرزمینشان با آن‌ها جنگید.

وَ هَجَمَ عَلَیْهِمْ فِی بُحْبُوحَهِ قَرَارِهِمْ

و در میان قرارگارگاهشان بر آن‌ها هجوم بُرد.

حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُکَ، وَ عَلَتْ کَلِمَتُکَ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.

تا جایی که دینت چشم‌گیر و شناخته شد و سخنت بالا گرفت هرچند خوشایند مشرکان نبود.

اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا کَدَحَ فِیکَ إِلَى الدَّرَجَهِ الْعُلْیَا مِنْ جَنَّتِکَ.

خداوندا پس او را به سبب رنج و زحمتی که برای تو کشید، تا بالاترین مرتبۀ بهشتت برآور.

حَتَّى لَا یُسَاوَى فِی مَنْزِلَهٍ، وَ لَا یُکَافَأَ فِی مَرْتَبَهٍ، وَ لَا یُوَازِیَهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لَا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ.

تا هیچ کس در هیچ منزلتی با او یکسان نباشد و در هیچ مرتبتی همانند او نباشد و هیچ فرشتۀ مقرّبی و نه هیچ پیامبر مرسلی نزد تو با او برابری نکند.

وَ عَرِّفْهُ فِی أَهْلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَهِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ.

و از مراتب شفاعت نیکو برای خاندان پاک و امّت با ایمانش، بسی والاتر از آن چه به او (در دنیا) وعده داده‌ای، به وی (در قیامت) نشان ده.

یَا نَافِذَ الْعِدَهِ، یَا وَافِیَ الْقَوْلِ، یَا مُبَدِّلَ السَّیِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ.

ای که نوید را به انجام رسانی! ای که به گفتار وفا ‌کنی! ای که بدی‌ها را به چندین برابرش از خوبی‌ها تبدیل کنی! زیرا که تو دارای خیر و احسان عظیمی.

ترجمه دعای دوم صحیفه سجادیه : زهرا رجب‌زاده

دعای اول صحیفه سجادیه

صفحه اینستاگرام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا