امام سجاد و واقعه کربلا
امام سجاد و واقعه کربلا
امام حسین علیه السّلام، حجّ خود را نیمه تمام گذاشتد و در راه رضای خدا و اعتلای اسلام روز هشتم ذیالحجّه، همراه با یاران با وفا و خانوادۀ طاهرش، مکّه را به مقصد کوفه ترک کردند تا در بیعت با کوفیان راه ناتمام امیرالمؤمنین علیهالسّلام را به سرانجام رسانند. و پس از آن که سپاه اعزامی از طرف عبیدالله مسیر را به روی امام و یارانش بست، کاروان به سمت سرزمین کرب و بلا تغییر مسیر داد.
علیّ بن الحسین علیهالسّلام در طول این مسیر ملازم و همراه امام، پیشوا، سالار و پدر خویش بوده سخنان ایشان را به خاطر سپرده و گزارش کردهاند[۱]. و این دلیلی ست بر آن که احتمالاً ایشان در مسیر بیمار نبودهاند.
[۱] – در گزارشی چنین آمده است: علیّ بن الحسین زین العابدین علیه السّلام فرمود: ما با امام حسین علیه السّلام رهسپار سفر شدیم پس در هیچ منزلی فرود نیامدند و از هیچ منزلی کوچ نکردند مگر این که از یحیی بن زکریا و کشته شدن او یاد میکردند… تاریخ طبری، ۳/ ۳۰۹٫ ارشاد مفید ۲۲۶٫ بحار الانوار، ۴۴/ ۳۷۹

از زمان دقیق شروع بیماری حضرت و علّت آن، گزارش مستندی در تاریخ ثبت نشده است. گزارشهای معتبر، بیماری حضرت را فقط در شب و روز عاشورا نقل میکنند. به گزارش علیّ بن الحسین زین العابدین علیهالسّلام، شب عاشورا ایشان با پدرشان بودهاند. شبی که امام حسین علیهالسّلام با اصحاب خود صحبت میکنند. آنها را از سرانجامشان با خبر میکنند و بیعت را از آنان برمیدارند. ودر نهایت جایگاهشان را در بهشت به آنان نشان میدهند[۱].
در گزارش دیگری از علیّ بن الحسین زینالعابدین علیه السّلام آمده است که شب عاشورا ایشان مریض بودهاند و عمّۀشان زینب سلام الله علیها از ایشان پرستاری میکردند با این حال در کنار پدر بودهاند. اشعاری از ایشان میشنوند و سخت متأثّر میشوند[۲].
[۱]– موسوعه کلمات الحسین علیه السلام، ۳۹۵ تا ۳۹۷ و ۴۰۱
[۲] – بحارالانوار، ۴۲/ ۲۹۸
